This is the best gay website for Myanmar gay peoples.

Tuesday, September 11, 2012

On 9:47 AM by Unknown in
On 9:34 AM by Unknown in
On 9:14 AM by Unknown in

Thursday, September 6, 2012

On 12:01 PM by Unknown in

(ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖတ္ခ်င္သူမ်ားအတြက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ ဒါပထမ ဆံုးေရးတာမိုလို႕ ေကာမန္႕မေပးရင္ ဆက္မေရးေတာ့ဘူးလို႕ ၾကိဳေျပာလိုက္ပါတယ္)

ေယာက်ာ္းခ်င္းစိတ္ဝင္စားတာ ၾကာျပီၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ဆြဲျဖစ္တယ္။ မႏၱေလး -ရန္ကုန္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႕ မၾကခဏ လိုင္းကားနဲ႕သြားျဖစ္တယ္။ သြားလိုက္တိုင္းလဲ ေဘးနားမွာ ခပ္မုုိက္မိုက္ဘဲေလးေတြနဲ႕ တြဲထိုင္ရရင္ ေကာင္းမွပဲလို႕ အျမဲေတြးမိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ကံေကာင္းတယ္ ။ ေဘာ္ဒီေတာင့္ေတာင့္ ခ်ာတိတ္ကေလးေတြနဲ႕ အတူတူတြဲထုိင္ရတယ္။ ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ျပီး ခရီးသြားတာ မ်ားတာမို႕ အဲ့လိုထိုင္ရတုိင္းလဲ ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ထားတဲ့ ေဘးကေကာင္နဲ႕ ေပါင္ခ်င္းပြတ္ရ တာအရသာရွိပါ့ ။ တစ္ခါတစ္ခါ ကားေပၚမွာ အိပ္ရင္းနဲ႕ မ်က္ႏွာကိုသူ႕ဖက္လွည့္ထားတုန္း ေဘးကခ်ာတိတ္အိပ္ေနရင္းနဲ႕ ကိုယ့္ဖက္မ်က္ႏွာ ေစာင္းက်လာလို႕ ကစ္ဆင္ဆြဲသလို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့သလိုလဲ ျဖစ္ဖူးပါရဲ႕။

         ဒါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္အသက္က ၂၇ ။ အလုပ္က ကားပစၥည္းအေရာင္းအဝယ္။ ဝပ္ေရွာ့လဲ ရွယ္ရာ ပါတယ္ေပါ့။ မတစ္ေထာင္သားေတြနဲ႕ အလုပ္လုပ္ေနရေတာ့ ပါးစပ္ကေတာ့နည္းနည္းၾကမ္းတယ္။ ဆဲဆိုေနရတယ္ေလ။ တစ္ေန႕ေတာ့ မႏၱေလးကေန ရန္ကုန္ကုိ အီလိုက္နဲ႕အျပန္ ေဘးခံုမွာ လူမရွိလို႕ ေခ်ာင္ေခ်ာင္စီးရမယ္ၾကံတုန္း စပယ္ယာမက ဟိုးေနာက္ခံုကေန လူတစ္ေယာက္ေနရာလာခ်တယ္။ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အေတာ္ဝမ္းသာသြားတယ္။  ေဘာ္ဒီေတာင့္ေတာင့္က်စ္က်စ္နဲ႕ အရပ္ေျခာက္ေပေလာက္ရွိတဲ့ ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ ေနတယ္ေလ။

Tuesday, September 4, 2012

On 7:52 AM by Unknown in
ခ်ယ္တို႔က ဂ်ယ္ဆိုေတာ့၊ မိန္းမလွ်ာဆိုေတာ့ အဲ...အဲရိုင္းရိုင္းေခၚရင္ အေျခာက္မ၊ ဂ်ီမေတြဆိုေတာ့ ကိုယ့္စကားကိုယ္ အထင္အျမင္ ေသးခ်င္ၾကတယ္။ စကားေပါ့၊ စကားပို၊ စကားလွ်ံ ထင္ၾကတယ္၊ ဖိနပ္ၾကားက နတ္စကားထြက္မလားေပါ့ဒီလိုသူတို႔က။   
    
  ေျပာပါေစေျပာပါေစထင္ပါေစ။ တေန႔ေတာ့ ဂ်ီမ ေစတနာကို သိလာမွာပါ။ ဘယ္သူက ဘာေတြထင္လည္း ဂရုမစိုက္ေသးဘူး။ ဂ်ီမဘ၀ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ခံယူလိုက္ၿပီးကတည္းက ခ်ယ္ တို႔ (အခ်စ္္၀တၳဳေတြထဲက ခပ္ေတေတ ဇာတ္လိုက္မ ေလသံနဲ႔ ေျပာရရင္) ခ်ယ္တို႔ ဘာကိုမွဂရုမစိုက္ၿပီ၊ ေသမွာမေၾကာက္လို႔ ေပတရာ ေလွ်ာက္ေနတာ၊ ဘယ္အရာကို ခ်ယ္ဂရုစိုက္ရမည္နည္း။ ခ်ယ္ ဂရုမစိုက္လိုၿပီ        
ခ်ယ္ သိပ္နားလည္သည္ေပါ့။ ေလးငါးတန္းမွ်သာတတ္တဲ့ ပညာမဲ့မွ မဟုတ္ဘဲ။ ဘြဲ႕ရ ပညာတတ္တေယာက္အေနနဲ႔ သိပ္နားလည္သည္ေပါ့။
   
     ဒီဘ၀ ဂ်ီမျဖစ္ရတာဟာ ဟိုအရင္ဘ၀က သူမ်ားသားမယားကို ေစာ္ကားပစ္မွားခဲ့လို႔ဆိုတဲ့ ဗုဒၶတရားေတာ္အလိုအရလည္း ခ်ယ္သိတယ္။ သိပၸံနည္းက်က် ေလ့လာၿပီး စိတ္ပညာရွင္ေတြက ေျပာတဲ့ (Homo Dysfunction) ဟိုမုန္း ေျပာင္းလဲတဲ့ ေရာဂါ၊ ဟိုမုန္း ကေမာက္ကမ ျဖစ္တဲ့ေရာဂါဆိုတာကိုလည္း ခ်ယ္ သိတယ္။        
ေရာဂါပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၀ဋ္ခံရတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဂ်ီမဘ၀ဟာ မေကာင္းဘူးဆိုတာလည္း ခ်ယ္သိတာပါပဲ။ ကိုယ့္ကိုျမင္သူတိုင္းက ရယ္စရာ သတၱ၀ါတေယာက္လို သေဘာထားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ရြံစရာ သတၱ၀ါတေယာက္လို ၾကည့္ၾကတယ္။ ကိုယ္ေျပာတဲ့စကားကို ဘယ္သူမွ မေလးစား ခ်င္ဘူး။ အထင္ေသးၾကတယ္။ ေယာက်္ားတန္မဲ့နဲ႔ ေရသာခိုအေခ်ာင္လိုက္ေနၾကတယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ ခုဆို ပိုဆိုးေသး၊ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ခ်ယ္တို႔နဲ႔ လူေတြက တြဲမထိုင္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ေရာဂါပိုး ျဖန္႔ေ၀သူလို႔ ထင္ၾကျပန္တယ္။ ကဲစဥ္းစားဂ်ီမ၊ အေျခာက္မ ျဖစ္ရတဲ့ဘ၀ ဘယ္မွာေကာင္းလို႔လဲ။ ဘယ္သူျဖစ္ခ်င္ မလဲ။ တကယ္ပါ ခ်ယ္လည္း ျဖစ္ခ်င္ပါ့မလား၊ ခ်ယ္မျဖစ္လိုပါ ။ ခ်ယ္ မျဖစ္လိုတာ ေသခ်ာပါသည္ကြယ္        

ခ်ယ္ ေရာဂါစတာ ငါးႏွစ္သမီး။ အဲငါးႏွစ္သားေလာက္ကေပါ့။ ခ်ယ့္ဒက္ဒီက အစိုးရအရာရွိတေယာက္၊ မာမီက ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ပြဲစားမေပါ့။ ခ်ယ္က အႀကီးဆံုးသား ၾသရႆ၊ သားႀကီး ၾသရႆအေျခာက္ျဖစ္တာေလ ေကာင္းၾကေရာ။ ခ်ယ္တို႔အိမ္က ဂ်ယ္လီဂ်ယ္လီနဲ႔ ခ်စ္စႏိုးေခၚၾကတယ္ေလ။ ေယာက်္ားနာမည္ မွည့္ထားတာက ေတာ့ ေအာင္ျပည္စိုးတဲ့။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ဒါက တကပ္။ ရုပ္ရွင္စကားနဲ႔ ေျပာတာေလကပ္ ခ်ိန္းလိုက္ဦးမယ္။        
အဲငါးႏွစ္သားေလာက္မွာ ခ်ယ္ဆိုတဲ့ ဂ်ီမေပါက္စေလးက၊ မာမီ့မိတ္ကပ္ေတြ၊ ႏႈပ္ခမ္းနီေတြ ယူလိမ္း၊ ယူဆိုး၊ ၿပီးေတာ့ မာမီ့ထမီႀကီး ၀တ္ၿပီး တိုက္ခန္း၀ရန္တာမွာ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ ကေနတာပဲ။ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ဘာျဖစ္မွန္းလည္းဘယ္သိမလဲ။ အဲဒါ လမ္းေပၚက ေရွာက္သီးေဆးျပားေရာင္းတဲ့ အေခ်ာက္မႀကီးေတြက ျမင္ေတာ့ သမီးေလးသမီးေလး…’ နဲ႔ လွမ္းလွမ္းေခၚၾကတယ္။ ဇာတ္သြင္းတာေလ၊ အေခ်ာက္မႀကီးေတြလုပ္ပံု လုပ္စရာလား        
ခ်ယ္ကေတာ့ အဲလိုေခၚရင္ ရွက္ရွက္ၿပီး အိမ္ထဲ၀င္ေျပးတာပဲ။ ခ်ယ္ အဲလို ကကေနတာကို အစကေတာ့ ဒယ္ဒီေရာ၊မာမီေရာ ကေလးပဲဆိုၿပီး ၾကည့္ေနေသးတယ္။ ဆယ္ႏွစ္သားေက်ာ္လာေတာ့ ဒယ္ဒီတို႔ မာမီတို႔ လန္႔လာၿပီ ေဘာင္းဘီရွည္မခၽြတ္တမ္း၀တ္ၿပီး ဖင္ေလးလိမ္က်စ္လိမ္က်စ္နဲ႔ ဂ်ယ္လီကေလ၊ ဂ်ယ္လီကေလနဲ႔ေျပာရာကေန ခ်ယ္ကခ်ယ္ကနဲ႔ျဖစ္လာၿပီေလ။ ေက်ာင္းစာအုပ္အဖံုးမွာလည္း ပန္းခ်ယ္ရီမမတဲ့ နာမည္ေတြေျပာင္းလို႔...။ အဲတင္ ဒယ္ဒီက အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာမွာ ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ေတာ့တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ႀကိမ္လံုးနဲ႔ ေဟ့ေကာင္မင္းမိန္းမ လား၊ ေယာက်္ား လားေျပာစမ္းဆိုၿပီး ရႊမ္းဆိုတခ်က္ခ်။ ခ်ယ္က ေက်ာေလးေကာ့ၿပီး အမယ္ေလးမိန္းမပါဒယ္ဒီရဲ႕...ဆိုၿပီး ေအာ္တာပဲ။    
    

Saturday, September 1, 2012

On 10:23 PM by Unknown in




English        -      Gay
Myanmar     -      လိင္တူခ်င္းဆက္ဆံေသာ။ ပူပန္မွုကင္းေသာ ။ေပါ့ဆေသာ။ နေမာ္နမဲ့နိုင္ေသာ   ေပ်ာ္ရြွင္ေသာ။ျမူးျကြေသာ။
                               n လိင္တူခ်င္းဆက္ဆံသူ။


ကြ်န္ေတာ္သည္ အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ ေဂး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါ၏။ မိမိကိုယ္ကိုမညာတမ္းဝန္ခံရလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္ေဂးျဖစ္ရသည့္ အတြက္ အနည္းငယ္သိမ္ငယ္ သလိုခံစားမိသည္။ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႕ၾကံဳလာရသည့္ အေတြ႕အၾကံဳကေပးသည့္ ခံစားမႈတစ္ခ်ိဳ႕က ကြ်န္ေတာ့္ကို သည္လိုသိမ္ငယ္ေစဖို႕ အမ်ားဆံုးတြန္းအားေပးခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ မမွားပါ။

       ေဂးျဖစ္ျခင္းက သာမန္ေယာက်ာ္းတစ္ဦးထက္ နိမ့္က်သည္လား။ သို႕မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕သည့္ အျပစ္တစ္ခုကို က်ဴးလြန္မိသည့္ အျပစ္ရွိသူေတြလား ဟုကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားမိသည္။ တကယ္ဆိုလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္လက္ခံထားသည့္ ကြ်န္ေတာ္၏ေဂးဘဝၾကီးကို တစ္ခ်ိန္က မုန္းတီးဆက္ဆုပ္ရြံရွာခဲ့ဖူးပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ဘ၀အစက……….

ကြ်န္ေတာ့္ကို ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံျမိဳ႕ စစ္ေဆးရံုၾကီးမွာေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အေဖသည္ တပ္မေတာ္မွစစ္သားတစ္ဦးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္အား စစ္ေဆးရံုၾကီးတြင္ ေမြးျခင္းျဖစ္သည္။ ေမြးကင္းစကေလးငယ္ေလးျဖစ္သည့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ လူ႕ေလာကၾကီးကို စတင္ေရာက္လာသည့္ အခ်ိန္မွာပဲ ကံဆိုးမႈတစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ယွဥ္ပါလာခဲ့သည္။ သူနာျပဳဆရာမမ်ား၏ နေမာ္နမဲ့ ႏုိင္မႈ ဂရုမစိုက္မႈေၾကာင့္ ေမြးဖြားသည့္ကာလအခ်ိန္တြင္ ကြ်န္ေတာ္၏ ေဝွးေစ့ တစ္လံုးမွာ သူငယ္အိမ္မွ အထက္သို႕တက္သြားပါသည္။ အသားအရည္ႏုလြန္းသည္ ေမြးကင္းစကေလးျဖစ္သည့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ ေမြးဖြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ထိုကဲ့သို႕ေသာ ၾကီးမားသည့္ လြဲေခ်ာ္မႈၾကီးႏွင့္ စတင္ရင္ဆိုင္ခဲ့ ၾကသည္။


On 2:29 AM by Unknown in








ထိုမိန္းကေလး အခန္းထဲမွထြက္သြားေသာ္ ညီစိုး အနားရွိေခါင္းအံုးျဖင့္ သြင္သန္႕ကို ေပါက္ထဲ့လုိက္သည္။

“ဘာလဲကြာ ညီစိုးရာ”

“ဘာဘာလဲလဲ အခုမင္းလုပ္ပံု ေကာင္းေသးရဲ႕လား။ မိန္းမျမင္ရင္ ငမ္းငမ္းတက္ျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္ ျပန္မွမင္းကို ဦးႏုိင္နဲ႕တိုင္မယ္။ “

“တုိင္ေပါ့ကြာ။ ညီစိုး အခုလိုျဖစ္တာ မင္းေၾကာင့္ေနာ္။ မင္းညၾကီးမင္းၾကီးေဘာလံုးထကန္ခ်င္လို႕ အခုလိုမျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္ကုန္တာ။ ဘာပဲေျပာေျပာငါကေတာ့ ဒဏ္ရာသက္သာမွ ဒီကျပန္မယ္။ ေကာင္မေလးက ေခ်ာတယ္ကြ။ ေခ်ာလိုက္တာမွ ေရႊရုပ္ကေလးကို ေရႊမႈန္ေလးေတြ ကပ္ထားတဲ့အတုိင္းပဲ။ “

“ေအး။ ငါေတာ့ အဲ့မိန္းမ မ်က္လံုးေတြကို သိပ္မယံုခ်င္ဘူး။ သူ႕မ်က္လံုးေတြထဲမွာ မရိုးသားတဲ့အရိပ္ အေယာင္ေတြပါေနတယ္။ မင္းကေတာ့ မႊန္ေနတာဆိုေတာ့ ျမင္မဲ့ေကာင္မဟုတ္ပါဘူး။”


သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အေျခအတင္စကားေျပာေနခိုက္ အခန္းတံခါးေလးျပန္ပြင့္လာသည္။ ထို႕ေနာက္ ေကာင္မေလးက လက္ထဲတြင္ ဆန္ျပဳတ္လင္ဗန္းႏွင့္အတူ စားစရာအခ်ိဳ႕ကိုကိုင္ေဆာင္ကာ အခန္းထဲသို႕၀င္လာသည္။ ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္တာကလဲ ျမန္လိုက္တဲ့ျဖစ္ခ်င္း။ ညီစိုး မေက်မနပ္စိတ္ထဲမွာ ေရရြတ္လိုက္သည္။

ေကာင္မေလးက အခန္းထဲသို႕ ေရာက္ေသာအခါ ညီစိုးနားသို႕ ဆန္ျပဳတ္တစ္ပန္းကန္လာခ်ေပးသြားျပီး က်န္သည့္ စားစရာမ်ားႏွင့္ ဆန္ျပဳတ္တစ္ပန္းကန္ကုိေတာ့ သြင္သန္႕အနားသုိ႕သြားခ်ေပးသည္။ ထို႕ေနာက္ ညီစိုးဖက္သို႕ လွည့္လာသည္။

“ရွင္ကေတာ့ ေျခေထာက္ပဲျဖစ္ထားတာဆိုေတာ့ လက္ကအေကာင္းၾကီးရွိေသးတယ္ အဲ့ဒီေတာ့ ဆန္ျပဳတ္ကို ကုိယ့္ဖာသာကိုပဲေသာက္လိုက္ေတာ့။ ရွင့္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ လက္မွာ ပတ္တီးၾကီးနဲ႕ဆိုေတာ့ ကြ်န္မခြံ႕ေကြ်းမွရမယ္”

“ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္လက္အေကာင္းၾကီးပါပဲ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းပဲရွိပါေသးတယ္။ ကိုယ့္ဖာသာကိုပဲ စားလိုက္ပါ့မယ္ခင္ဗ်ား”


ထိုေကာင္မေလးက သူ႕ကိုအၾကည့္တစ္ခုျဖင့္ၾကည့္သည့္ ။ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ညီစိုးထိုမိန္းကေလး၏ အၾကည့္ေၾကာင့္ စိတ္ထဲလိပ္ျပာမလံုသလိုျဖစ္သြားသည္။ သည္မိန္းကေလးမွာ သူမျမင္ႏိုင္သည့္ ေမွာ္စြမ္းအားေတြမ်ားရွိေနသည္လား။ ဘုရားဘုရား သည္မိန္းကေလးက သူ႕စိတ္ထဲကိုမ်ားေဖာက္ထြင္းသိေနသည္လား မသိပါ။ သူေတြးရင္း ေက်ာခ်မ္းသလိုျဖစ္လာျပီး လန္႕လာသည္။ ညီစိုးထိုမိန္းကေလးကို မၾကည့္ေတာ့ပဲ အစားကိုသာ ငံု႕စားေနရသည္။ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ မတင္မက်ၾကီးႏွင့္ သိပ္ျပီးေတာ့ေတာ့ မေက်နပ္ပါ။  သြင္သန္႕ကေတာ့ ထိုေကာင္မေလး ခြံ႕ေကြ်းသည့္ ဆန္ျပဳတ္ကို ဖြန္ေၾကာင္ရင္းစားေနသည္။